Via daken vindt veel warmteverlies plaats. Voor het na-isoleren van daken bestaan verschillende oplossingen. De mogelijkheden hangen af van het type dak, de aansluitingen op o.a. goten en gevels en het type dakbedekking.
Er is een onderscheid te maken tussen:
Bij een traditioneel geïsoleerd dak wordt op het bestaande platte dak het isolatiemateriaal aangebracht met daar bovenop de dakbedekking. Eventueel kan hierboven nog grindbalast worden aangebracht.Bij een lage dakopstand kan een verdiepte geul rondom de dakranden noodzakelijk zijn ten behoeve van de afwatering.
Bij een warm dak-constructie wordt een beloopbare isolerende beplating aangebracht. Aan de onderzijde van het isolatiemateriaal (de warme zijde) moet een dampremmende folie worden aangebracht of het isolatiemateriaal zelf moet dampwerend zijn. Isolerende folies, ademende of indrukbare isolatiematerialen zijn niet geschikt. Er zijn veel verschillende isolatieplaten in de handel. Het type plaat maakt in beginsel niet uit maar om een zeker isolatieniveau te bereiken, is het verschil in plaatdikte daarentegen wel van belang.
Aandachtspunt:
Er is vervolgens een onderscheid te maken tussen:
Het aanbrengen van isolatiemateriaal bij platte daken is relatief eenvoudig. De plaatsing kan van buiten af, een zogenaamd warm dak, of van binnen uit, een zogenaamd koud dak. Technisch gezien is een warm dak doorgaans te verkiezen boven een koud dak, omdat bij deze vorm van dakisolatie de gehele dakconstructie aan de warme binnenzijde ligt waardoor geen temperatuurverloop in de constructie kan optreden. Ook is de kans op vochtproblemen bij een koud dak-constructie groter dan bij een warm dak en hangt bij een koud dak veel af van de deugdelijkheid van de uitvoering. Aan een warm dak-constructie daarentegen kleven ook een aantal nadelen. Zo is een groot nadeel dat de bestaande dakbedekking eraf moet en opnieuw moet worden aangebracht. Dit is een meer ingrijpende en kostbare aangelegenheid dan een koud dak-constructie die eenvoudig van binnenuit kan worden aangebracht.
